Donderdagmiddag 17:30u... de teambuilding sessie van het werk is ten einde. Ik pak de uitrijkaart en de slagboom van het parkeerterrein zwaait open, alsof de poort naar de vrijheid geopend wordt. Het paasweekend is begonnen en dit keer gaat het hopelijk een weekend vol karper worden. ´s Avonds geef ik al mijn karpergerei een tijdelijke plaats in de keuken. Dit doe ik omdat ik op die manier veel beter kan bekijken of ik eventueel iets essentieels vergeet mee te nemen. Het wordt een berg aan groene tassen en foudralen waar je "U" tegen zegt maar dat nu eenmaal altijd zo.... ik maak me geen zorgen....

De volgende ochtend probeer ik al het materiaal in de auto te krijgen maar helaas blijk e.e.a. tóch teveel te zijn en dit resulteert erin dat ik een aantal concessies moet gaan maken.

Na een ritje van een krap uur arriveer ik bij mijn maatje die gelukkig iets minder spul meeneemt. Desalniettemin is de binnenspiegel een nutteloos apparaatje op het voorruit geworden, aangezien ik wanneer ik erin kijk, alleen maar opgestapeld karpermateriaal zie liggen. Tot het plafond gestapeld dus.... boeieeeeee!!!! Onze mascotte, de badeend is in elk geval mee! We kunnen beginnen aan onze 190 km. België is de bestemming.. Houthalen om precies te zijn. De reis verloopt voorspoedig en we komen aan bij de McDonalds, alwaar we met Bob, de eigenaar van het water wat we gaan bevissen hebben afgesproken. Allereerst even een snelle snack en niet al te lang daarna arriveert Bob, die ons de weg wijst naar zijn domein.

Wanneer we het terrein op rijden, voel ik mij direct als een soort van thuis. De rust die het uitstraalt is fantastisch! Wanneer we e.e.a. aan tips van Bob hebben gekregen, beginnen we een plan de campagne op te stellen. De hotspots liggen niet ver verwijderd van het huisje wat Bob momenteel geheel aan het opknappen is, dus een tent opzetten is dit keer niet nodig... dat scheelt weer! Daarnaast is het huisje uitgerust met een openhaard en dit is een zeer fijne aanvulling, aangezien het ook hier behoorlijk aan de frisse kant is.. meteen de fik erin dus!

Dit wordt een topweekend... openhaard, wijntje en hopelijk karper! 

Wanneer de avond valt en alle onderlijnen op hun plaats liggen, proberen we ook nog even een karper buit te maken op het naastgelegen kleinere watertje. Het domein herbergt namelijk een tweetal wateren, waarvan het grootste ook de grootste karper bevat. Op het kleine watertje zwemmen voornamelijk karpers tot ongeveer 12 pond.

  De 2 wateren worden gescheiden door een kleine dam

Na een klein uurtje is het raak en kan ik een prachtig spiegeltje landen... de eerste is binnen!!

De eerste is binnen!

Die nacht blijft het op het grotere water rustig. We krijgen enkele piepen maar het resulteert niet in een resolute aanbeet. Het is koud en zelfs in het huisje daalt het kwik nagenoeg tot aan het vriespunt. Dit komt doordat het huisje nog niet volledig geïsoleerd is... daar is Bob nog druk mee bezig! De openhaard straat te loeien maar de warmte komt maar iets meer dan een metertje de kamer in. Daarna voel je er niets meer van. Het mag de pret natuurlijk allemaal niet drukken...

´s Nachts vroor het matig...

De volgende dag start met een zonnetje. Ik ben er al vroeg uit.. en kijk over het water of ik wat activiteit kan waarnemen... tevergeefs... helemaal niets! Ook mijn maatje tuurt over het water maar kan evenmin spotten als ik..

Geen karper te zien...

Tegen het middaguur komt Bob langs. Dit keer verrast hij ons met een thermo verse koffie en een paar overheerlijke koeken! Bob vindt het vreemd dat we op de grote plas nog geen vis op de kant hebben kunnen krijgen, terwijl we toch eigenlijk alles uit de kast halen om zodoende toch een aanbeet te kunnen forceren. Normaliter is het goed te zien waar de vis zich ophoudt maar dit keer niet. Alles moet te wijten zijn aan de weersomstandigheden. Het is gewoon te koud en daardoor is de vis niet actief.

We proberen weer een andere boilie en voeren telkens zo min mogelijk bij, aangezien de vis anders erg snel verzadigd zou raken. Overdag blijft het stil op de grote plas, behalve op de hengels die we in de kleine plas hebben gedropped. Daar blijkt de vis namelijk wél enigszins actief te zijn en we verzilveren dan ook diverse aanbeten. Geen grote vissen... maar wél stuk voor stuk prachtige exemplaren!

Geen grote vissen maar wél beauty´s!

Wanneer we ´s avonds laat op het punt staan om de slaapzakken op te zoeken, begint één van mijn Delkims leven te vertonen. Een langzame aanbeet waarbij mijn hanger tegen mijn hengel aanloopt. Ik sprint naar buiten en pak mijn hengel welke direct tot de helft doorbuigt. Ik spring zo snel ik kan de boot in....Dit is noodzakelijk, gezien de geschiedenis van het water...

Geschiedenis van het water

Het domein is al een geruime tijd familiebezit. Zo´n 80 jaar geleden bestond het domein uit een stuk bos wat eruit zag als hetgeen waardoor de wateren momenteel worden omringd. Een ruig gebied waar de bomen zeer dicht op elkaar staan. Toen der tijd zijn de bomen afgezaagd, zijn er dijken omheen gelegd en heeft men het vol laten lopen met water. Waarschijnlijk in eerste instantie niet met het idee om er vis uit te zetten en het te gaan bevissen.

Inmiddels ziet het water er Rainbow-achtig uit... en zwemt er zelfs Rainbow kweek rond! In de afgelopen jaren heeft Bob een gedeelte van het water "boomstronk-vrij" laten maken. Uiteraard is en blijft het een obstakelrijk water dus daardoor blijft het oppassen geblazen en is het gebruik van een voorslag aan te raden.

Terug naar de aanbeet....

Er blijft weinig ruimte over in het bootje omdat het net en de onthaakmat er ook reeds inliggen. Plotseling voel ik geen beweging meer en trek ik mezelf langzaamaan naar de plak des onheils. Shit... vergeten mijn jas aan te trekken! Damn wat is het koud!! Tsja... het vriest 4 graden. Ik ril.... maar houd de aandacht bij de vis. Wanneer ik aankom bij de plek, zie ik ongeveer een centimeter og 15 onder het wateroppervlak een dikke tak. Mijn lijn lijkt hier omheen te zitten en uiteindelijk komt mijn lijn vrij. Ik voel echter nog steeds geen weerstand van vis en de lijn zit dus nog steeds ergens vast! Druk zetten helpt niet, dus er zit even niets anders op dan de spanning van de lijn te halen en te wachten. Minuten gaan er voorbij. Uren lijken ze te duren en steeds vaker lopen er koude rillingen over mijn rug. Ik kijk naar de wal en zie roodgloeiende vonken uit de schoorsteen van het huisje komen. De haard brandt top!

Ik wacht en wacht... maar er gebeurt niets! Ik zet weer spanning op de lijn maar voel totaal geen leven aan de andere kant. Ik denk dat ik nu al ongeveer een half uur aan het ronddobberen ben en het levert me niet het gewenste resultaat op. In tegendeel! Ik begin nu continu te klappertanden...

Uiteindelijk moet ik het moeilijke besluit nemen om de lijn met de hand proberen los te trekken, tenminste... dat was de bedoeling! Gezien het gebruik van mijn voorslag is het onmogelijk om deze met de hand stuk te kunnen trekken. Gevolg is een aantal diepe sneeën in mijn hand.... VERD.....

Uiteindelijk draai ik de voorslag een aantal keren om de roeispaan en lukt het me om de boel alsnog los te trekken. Hetgeen wat breekt, is de knoop van mijn fluor carbon onderlijn. Verslagen roei ik terug naar de wal.....

Het vuur in de openhaard vraagt inmiddels weer om nieuw hout en daarom nemen we maar direct een flink aantal blokken mee naar binnen.

Het houthok..

Eerste paasdag is inmiddels aangebroken en ik heb overal aan gedacht. Mijn maat ligt nog in diepe rust wanneer ik buiten een aantal chocolade eieren voor hem verberg.... nouja verberg.... Niet te missen!

Found them!!

Uiteraard mag een eitje niet ontbreken bij het paasontbijt, ook tijdens onze "PaasCarp" sessie niet! Er wordt dan ook een flink pannetje met eieren gekookt..

De eitjes koken!

In totaal wisten wij dus een 6-tal kleinere karpers te vangen. Dit was naar ons idee geheel te wijten aan de weersomstandigheden. Maar... we hebben een perfect weekend achter de rug. De rust en ruimte met daarbij de kans om een grote karper te vangen maakt alles tot een zeer aangenaam geheel. Het fijne is dat het water nooit door meerdere mensen kan worden verhuurd, dus je zult er altijd alleen met je vismaten of niet-vissende familie zijn. Voor een weekend heb je het idee dat deze wateren geheel van jou zijn en dat is een heerlijk gevoel!

Kijk voor meer informatie op https://www.karperwater.be