"Klik".... boeking gemaakt.... met Frankrijk als bestemming!

Aangezien ik vrij laat was met het boeken van de zomervakantie, heb ik eigenlijk verzuimd om echt goed te kijken welke faciliteiten er nu eigenlijk op mijn zojuist geboekte vakantieadres beschikbaar zijn. Het kan natuurlijk ook een kwestie van impulsiviteit zijn. De volgende dag neem ik toch nog eens rustig de gelegenheid om te kijken waar de reis nu daadwerkelijk naartoe gaat. Als ik zie dat de camping aan een 20 Ha groot meer ligt is natuurlijk het besluit vrij gemakkelijk genomen... de hengels gaan mee!

Uit het navigatiesysteem klinkt "over 300 meter u heeft uw bestemming bereikt".. Voor mij altijd de mooiste zin dat zo´n apparaat laat klinken. Heuvel over en dan moet ik nu toch eindelijk wel wat gaan zien... en jawel! Wat ik dan zie doet mijn karpervissershart een aantal keer overslaan! Adembenemend! Dit gaat super worden!!

Het deed mijn karpervissershart een aantal keer overslaan..

De dagen voor vertrek heb ik regelmatig met Folkert. Een Friesche karpervisser die ik via de digitale snelweg heb leren kennen. Folkert zit al een week op de camping en mail mij teleurstellend nieuws. Hij heeft reeds een aantal pogingen gewaagd maar is tot dusver niet succesvol geweest. Hij is er helemaal klaar mee! Franse karpervissers die tonnen met mais al zwemmend voorduwen om deze vervolgens op een beoogde stek leeg te dumpen heeft hij al een aantal keren mogen aanschouwen. Verder schijnt dit het meest populaire viswater in de regio te zijn en is het er hierdoor elke dag behoorlijk druk met vissers. Daarnaast wordt er ernstig getwijfeld over het aanwezige karperbestand. Al met al niet heel erg hoopgevende informatie.

Ik parkeer mijn auto bij de hut die ik heb besproken en begin driftig met het uitladen van de spullen. Aan de zijkant zie ik een reeds gebruinde man staan die rustig mijn werkzaamheden gadeslaat. Wanneer ik eenmaal mijn groene rugtas uit de auto sleep hoor ik hem ineens "Stephan???!!!" roepen. Het is Folkert!

Ook toevallig zeg... we zijn overburen! Nadat ik als een speer alle zooi uit de auto heb gehaald, drinken we samen een Kronenbourg. Heerlijk!! Ik spreek af dat we na het avondeten even een "rondje meer" gaan doen en zo gezegd zo gedaan. Om het meer loopt een schelpenpad, zodat je er helemaal rond kunt lopen. Wanneer we eenmaal de ronde hebben gelopen, heb ik zoveel negatieve geluiden gehoord, dat menig karpervissen zijn hengels meteen al in de wilgen zou hangen. Ondanks dit en eigenwijs als ik ben, wil ik tóch zelf een plan maken en ervoor gaan!

De dagen erop loop ik meerdere malen per dag m´n rondje om het meer en probeer hiermee wat hotspots te zoeken. Ik zoen naar activiteit van karper maar het duurt een dag of 3 voordat ik eindelijk wat kan spotten. Op 2 stekken (welke ik overigens gevoelsmatig al op het oog had), zie ik karper draaien. De stekken zijn gekozen en het avontuur kan beginnen! Ik besluit om niet voor te gaan voeren, aangezien er door de Franse vissers al zoveel te water wordt gelaten. Voer zat!!

Het ruikt hier toch naar karper! 

Franse vissertjes

Franse hengel setup!

Snel even wat eten en hup.... naar de oevers van dit meer! Dit keer niet voor mijn dagelijkse ronde maar gewapend met 3 karperstokken! Ondanks de informatie die ik in mijn bezit heb, is mijn verwachting toch best goed! Als de hengels eenmaal op scherp liggen, begint de duisternis in te vallen... wat is karpervissen toch mooi!

Wat is karpervissen toch mooi!

Diverse keren zie ik de toppen van mijn hengels wild heen en weer swingen... Het is het gevolg van de kleine dwergmeervalletjes die hier in grote getalen vertegenwoordigd zijn. Ondanks het feit dat ik hier rekening mee had gehouden en mijn bollen voorzien heb van zogenaamde baitprotector, worden mijn boilies toch door deze aggresieve beestjes vakkundig gesloopt. De tikken op de top gaan net zo lang door totdat de boilie klein genoeg is om een lullige aanbeet te krijgen. Na een stuk of 5 van deze meervalletjes gevangen te hebben geef ik de pijp aan Maarten en druip ik af....

Maar niet voor lang!! 2 dagen later ben ik terug... maar dan op de andere stek die ik voor ogen had. Wél ben ik tot de conclusie gekomen dat het wel heel lastig zal zijn om de dwergmeerval op afstand te houden. De dagen ervoor kwam ik namelijk tijdens mijn rondes diverse zwemmende wolken van mini-meerval jongbroed tegen. Het blijkt dan ook een behoorlijke plaag te worden.

Wolken mini-meerval

De zon brandt aan de hemel en er worden ongekende temperaturen behaald. De thermometer tipt nét de 40 graden aan. Tijd voor verkoeling dus....

Tijd voor verkoeling..

Mijn ventje vermaakt zich prima en heeft helemaal geen last van de brandende zon. Ikzelf moet toch nog even aan de oevers van het meer gaan kijken. Sterker nog... ik MOET een rondje lopen, want aan de overkant zie ik zo op het oog een serieuze karpervisser zitten! Ik besluit aan mijn ronde te beginnen, om zodoende een praatje te kunnen maken met deze visser.

Eenmaal aangekomen bij de visser, kan ik mijn t-shirt bijna uitwringen van het zweet... eeeuww.... maarja, je moet er wat voor over hebben. Met handen en voeten probeer ik mij verstaanbaar te maken maar de Franse visser duidelijk niet met mij praten. Het enige wat hij mij vertelt, is dat hij hier nooit iets vangt. Nee... duh.. ik ben malle Henkie! 4 hengels op de pod, in tegenstelling tot andere vissers die ik heb gezien alles netjes voor elkaar en hij gaat hier voor joker zitten? Ik denk van niet!

Die avond neem ik plaats op mijn 2e "hotspot". Schuin tegenover mij zit nog steeds de visser waar ik die middag even was wezen kijken. Net op het moment dat mijn 3e hengel op zijn plaats ligt, hoor ik aan de overkant het geluid van een fluiter! Snel pak ik mijn verrekijker en zie ik dat de jongeman een kleine karper de kant optrekt. Waar ze vandaan komen durf ik niet te vertellen maar de visser heeft direct serieuze belangstelling en binnen no-time staat er we een man of 20 druk te praten, te wijzen en te gebaren. Zo... dit is voor hun zeker vuurwerk? Het lijkt er namelijk op dat de vangst van deze relatief kleine spiegel een openbaring is! Het geeft de burger echter wél enige moed. Mijn stokkies liggen op hun plaats... en ik wacht af wat er gaat komen.

  Mijn stokkies liggen op hun plaats.

Die avond blijf ik volharden tot een uur of 2... maar helaas blijft het stil! Tenminste... voor wat betreft de karper dan, want de dwergmeervalletjes blijven zich tegoed doen aan mijn boilies en ik vang er dan ook nog een stuk of 4. Daarnaast wordt er in het nabij gelegen dorpje een vuurwerk show gehouden, waarvan ik een aantal leuke plaatjes weet te schieten. Maarja... helaas géén vuurwerk voor mij!

Helaas géén vuurwerk voor mij!