door Stephan Zegwaard

Na mijn eerste kanaalsessie heb ik even geen tijd meer om te vissen en helaas ook geen tijd om door te gaan met voeren. Het kanaal wordt dus even met rust gelaten. Een aantal dagen later vind ik dan toch weer tussen alle bedrijven door de gelegenheid om ´s avonds even langs mijn stek te rijden en deze te voorzien van een mix van mais en boilies. Hoewel het de afgelopen sessies erg slecht is geweest, heb ik er toch wel vertrouwen in! Ik bedoel...9 van de 10 keer levert een dergelijke hotspot op het kanaal toch wel een vissie op...

De daarop volgende avonden strooi ik, hoewel Sintnicolaas al lang en breed weer vertrokken is elke avond met wat lekkers en na 4 avonden voeren is het dan zover! Gewapend met 3 stokken zet ik koers richting de stek. Vanwege de hevige regenval is het noodzakelijk om een iets andere positie in te nemen, aangezien mijn eerdere stek één grote blubberpoel is. Geen probleem!! Ruimte genoeg! 2 stokken gaan naar de overkant en de laatste onder de eigen kant. Het is rond 16:30u en heb elke avond rond 20:30u gevoerd... dus ik ben ruim voor voedertijd aanwezig.

Geduldig wacht ik af. Het aangename zachte briesje maakt plaats voor straffe rukwinden maar het deert me niet! Lekker uitwaaien... Het is nabij negenen wanneer ik de waker van mijn middelste hengel aan de overkant iets omhoog zie kruipen, gevolgd door een piep en lichtsignaal van mijn Delkim. Nóg wat omhoog en... weer omlaag. Dit fenomeen herhaalt zich 3 keer en mijn conclusie... "die hangt"!!! Ik pak de hengel van de steunen en voel een log gewicht aan de andere kant. Het biedt erg weinig weerstand en helaas... het blijkt een dikke lap van een brasem te zijn van een centimeter of 62! Niet erg!! Er zit dus vis op de stek en bovendien is de brasem perfect gehaakt, voor mij een teken dat mijn rigs hun werk prima doen! Ik gebruik tegenwoordig de multirig en zal deze binnenkort onder de loep gaan nemen in een volgend artikel.

Prima gehaakt!!

De brasemvangst geeft natuurlijk wel vertrouwen en dát is goed! Vertrouwen is denk ik ook één van de belangrijkste dingen in de karpervisserij.

Ik gooi de "brasemhengel" opnieuw in en wacht op wat er wellicht nog meer zal gaan komen. Komt er nog een karper voorbij? Dát zou wel erg leuk zijn natuurlijk, zeker gezien de moeite welke ik ervoor heb gedaan de afgelopen tijden. De minuten strijken voorbij, evenals de uren...en rond middernacht besluit ik het voor gezien te houden. Ik gooi de handdoek in de ring en geef op... voor dit jaar tenminste! I´ll be back!! De rest van 2015 staan in het teken van andere dingen en voorbereidingen voor volgend jaar.