door Stephan Zegwaard

Na 2 dagen voeren op het kanaal besluit ik het er eens op te wagen, een testsessie. Gisteren was het dan zover en na werktijd haast ik mij naar huis. De oven gaat aan, de zelfgemaakte pizza wordt nadat de oven is opgewarmd er voor een minuut of 10 ingeschoven en ondertussen leg ik mijn visspullen in de auto. Het regent pijpestelen, dus ook mijn plu-tje gaat mee. Na mijn pizza verorberd te hebben ga ik op pad. De buienradar vertelt dat het in een half uurtje wat droger gaat worden, dus dat zou wel prettig zijn i.v.m. het opzetten van je spullen. Het eerste wat ik doe is mijn plu opzetten. Tas en stoeltje eronder, daarna wordt de rest van het spul uit de auto gehaald. De rigs zijn al voorzien van boilies en gesoakt, dat is dus allemaal dik in orde.

De stek opzich was al vrij drassig maar door de hevige regenval van vanavond, is dit veranderd in een flinke blubbermassa. Als alles op z'n plek ligt, dan is het tijd voor een bakkie thee. Nu ben ik geen thee drinker maar wanneer ik op zo'n avond een thermo koffie naar binnen giet, dan kun je je wel voorstellen dat dit niet echt bevordelijk voor de nachtrust, maar dat ter zijde..

De stek is veranderd in een blubbermassa

Vol goede moed wacht ik op wat er gaat komen. De eerste piep is een feit! De waker van de rechter hengel kruipt een stukje omhoog maar verder volgt er helaas geen actie. Ik zit redelijk verdekt opgesteld en wanneer er een man met een hond langs komt gelopen en de man al ver is gepasseerd, blijft de hond nog zeker 5 minuten stokstijf naar me staan kijken. Af en toe snuivend en een half blafje tussendoor..... duh.... stoere labrador! Wanneer er weer een piep volgt uit één van mijn Delkims, gaat de hond er als een speer vandoor! Helaas krijgt de enkele piep weer geen vervolg. Ik vraag aan mijn maatje die ook zit te vissen of hij al iets heeft gezien maar ook bij hem is het stil. Een vriendin, die over enige vakkennis met betrekking tot het karpervissen beschikt (zo heeft ze wel een termen gebruikt als "bollen" en "ik hoop dat je een dikke twintiger vangt") schrijft: 

Dit bericht tovert een glimlach op mijn gezicht en geeft de burger ook weer moed dus ik besluit nog even vol te houden. Helaas blijft het verder stil en ik baal. Is er dan niet eens ergens een "knolletje" in de buurt? Doe ik soms te moeilijk of... ben ik het verleerd? Tot op heden is het gewoon niet mijn (vis)jaar maar de aanhouder wint toch altijd? Ik ga er wél vanuit!

Rond 23:00u vind ik het mooi en leg ik mijn spullen weer in de auto. Ik voorzie de stek nog even van wat "partymix" en zal dit de rest van deze week én weekend blijven doen. Ik heb pas weer volgende week weer de gelegenheid om te gaan vissen en kijk daar nu al naar uit!

Wordt vervolgd...