Het voorjaar zat er weer aan te komen, mijn maat en ik maakte weer een plan van aanpak zoals elk jaar. Zoals welke stek keuze en welk soort aas we dit voorjaar zouden gaan gebruiken.
Dit voorjaar zouden we starten op een oude vertrouwde stek die we 2 jaar geleden met succes hadden bevist in het voorjaar. Dat seizoen vingen we goed op een zoete birdfood boilie, dus was de keuze snel gemaakt, het moest een zoete birdfood boilie gaan worden. Eric van ESV supplies ging zelf een boilielijn op de markt brengen onder de naam Csbaits, hij vroeg aan mij of ik 1 van deze boilies wilde gaan testen, daar had ik wel oren na. Hij vertelde me dat Csbaits 4 smaken in het assortiment had : Spicy Crab/ Peach&Black pepper / Squid&Liver en Scopex&Cream. Ik was op zoek naar een zoete boilie, me oog viel gelijk op de oude vertrouwde Scopex&Cream, dat moest hem gaan worden dit jaar.
De boilie heeft een mooie open structuur door de zaden die er in zijn verwerkt. De open structuur bevorderd het uitlekken van de flavour en zeker ook de spijsvertering van de karper. Dit werkt zowel voor de instant als voor een voersessie in je voordeel.
Ondanks de open structuur zijn de boilie’s flink hard en goed bestand tegen witvis en kreeftjes. Deze boilie blijft dan ook goed aan de hair zitten. De stek werd om de dag aangevoerd met 1kilo Scopex bollen, 2 weken lang voor dat we de stek zouden gaan bevissen. Het was vrijdagmiddag en eindelijk was het zover, op naar de stek.

Het vertrouwen was hoog omdat we 2 jaar ervoor ook goed vingen op die stek, alles lag op scherp en de vissen konden komen.

Helaas bleef het die nacht stil, hopelijk volgende week beter zei ik tegen mijn maat.
Na een week voeren konden we weer gaan vissen, deze keer was de temperatuur doordeweeks wel omhoog gegaan dus nu moest het goed gaan komen.
Alles werd weer uitgevaren en aangevoerd, rond 8 uur kreeg ik een run op mijn rechterhengel het was een kleine schubkarpertje die was gevallen voor Scopex bollen.

De hengel werd weer netjes terug gelegd op zijn plek , het vertrouwen voor de nacht was torenhoog zo snel al op de avond een vis dat moest wel goed gaan komen dachten we.
Die nacht werd ik door een harde fluiter wakker gemaakt , het was dezelfde hengel als eerder op die avond . Na een mooie dril van een klein kwartiertje kwam er een mooie dikke spiegel naar boven, mijn maat schepte hem en zei dit is een mooie vis man!
Eenmaal op de mat zag ik ook hoe mooie spiegel het was, ook viel het gelijk op dat hij goed van de Scopex & Cream bollen had gegeten .

De rest van de nacht bleef het stil, net zoals de weken die volgde. We bleven gewoon de stek aanvoeren in de hoop dat het tij zou keren. In de tussentijd werd het weer steeds beter en het wier steeds erger, we snapten maar niet waarom het ons niet lukte op die stek die eerst zo goed was in het verleden. Na vele discussies over waarom we zo slecht vingen en wat we verkeerd deden, kwamen we tot een nieuw strijdplan, we beviste op dat moment een stek met weinig wier .
Een stuk verder op het water was zoveel wier dat de kans heel groot was dat daar de karpers zaten. Want tussen het wier zit zoveel natuurlijk voedsel wat de karper lust, dus daar moesten ze zitten.
Het nieuwe plan was als volgt eerst een goede stek vinden tussen het wier en dan eerst 2 weken voeren met de Scopex boilies zonder erop te vissen. In de tussentijd zouden we gewoon de oude stek blijven bevissen. De één na laatste nacht op de oude stek was aangebroken, de verwachting was niet al te hoog na zoveel weken blanken. Maar toch vroeg in de ochtend kreeg ik een keiharde run (me optonic kon het haast niet bijhouden), na een zware dril van bijna een half uur gaf eindelijk een lange schub zich over.

Ze zitten er toch nog wel, zei mijn maat lachend tegen mij. Maar ook de laatste nacht bleef stil op de oude stek. Met wier krijg je plezier. Het was zover, de 2de stek kon bevist worden, voordat we op onze stek waren moesten we al 2 keer stoppen om de motor van de boot leeg te halen met wier. Eenmaal op de stek kon het echte werk beginnen. Het zoeken naar open plekken tussen het wier was geen makkelijke opgave, maar je moet er wat voor over hebben toch?

Na een paar uur lag alles weer goed op zijn plek, de karpers konden komen. Maar de volgende ochtend, was het op een brasem na, stil gebleven die nacht. Dit zal wel te maken hebben met de paai die eraan zat te komen, dachten we.
In die week gebeurde er ook van wat we reeds al dachten, de karpers gingen paaien. Mijn maat ging met zijn vriendin een stukje varen dat weekend en kwam langs een paai sloot, hij zag zoveel activiteit in de sloot dat hij tegen zijn vriendin zei, hier ga ik even me hengeltje uitgooien. Zijn hengel lag toch nog op de boot, alleen had hij geen boilies bij zich, alleen waren er potjes pop-up’s en een potje met voor gesoakte Scopex bollen aan boord. Hij deed er een gesoakte boilie aan en gooide hem recht voor de sloot, nog geen 10 minuten later ging die ervandoor. Tijdens de dril zag hij dat het echt een dikke schub was en zei tegen zijn vriendin: “Die moet echt het net in.”
Gelukkig was het met de eerste poging gelijk raak, eenmaal op de mat zag hij dat het echt een dikke vis was. De weger gaf aan dat hij een nieuw PR had, helemaal blij als hij was belde hij me op. Het is gelukt maat !! Ik heb een nieuw PR, kan je even foto’s komen maken?

Helaas ging dat niet, ik was net weg met mijn gezin. Gelukkig was er een andere vriend van ons in de buurt en die kon wel even wat foto’s komen maken. De week die daarop volgde, gingen we gewoon weer verder met voeren op de nieuwe stek. De paai was voorbij, dus ze moesten weer gaan eten om op kracht te komen. De werkweek vloog weer voorbij en voor we het wisten zaten we weer op onze stek. Het weer was goed en het vertrouwen was torenhoog, nu moest het goed komen. Rond 10 uur gebeurde het, ik kreeg 2 piepen op mijn verre hengel, maar die ging niet door. Toch vertrouwde ik het niet en ging ik met de Zodiac het water op. Eenmaal aangekomen op de plek waar me rig lag, haalde ik een bos wier van mijn lijn en tot mijn verbazing zie ik ineens dat er een karper aanhing. De vis merkte dat hij er weer vandoor kon gaan en voor ik het wist, werd ik op sleeptouw genomen. Na vele malen de lijn van wier te hebben ontdaan, kon ik hem eindelijk scheppen. Een kleine schubkarper was het resultaat.

Wat een goed begin van de avond. We hadden de afspraak gemaakt, dat we door het vele wier, bij elke piep, de boot in zouden gaan om te kijken of er wat aanhing. Er was geen goede beetregistratie te krijgen door het vele wier, dus was dat de enige optie. Midden in de nacht kreeg ik weer een paar piepen en ging ik, zoals afgesproken, de boot in om te kijken of er wat aanhing. Een mooie kleine project spiegel probeerde zich een weg te banen door het dikke wier.
Maar binnen enkele minuten gaf hij zich over en kon ik hem de boot in tillen, snel een foto gemaakt en hij kon weer terug het water in.

De vissen zatten goed op de Scopex & Cream bollen blijkt. Dus snel opnieuw de hengel uitgevaren en gelijk de slaapzak weer in, als we op bed liggen zeggen we tegen elkaar wat een nacht tot nu toe.
Er was nog tijd zat voor een vis, maar de rest van de nacht bleef het stil. Tijdens het opruimen van de hengels, hebben we de grootste moeite om ze binnen te draaien, grote trossen met wier hangen eraan.
Omdat het geen optie is om de verre hengels door het dikke wier binnen te draaien, besluiten we ze gewoon op te halen met de Zodiac. Wanneer ik de hengel sta binnen te draaien kom ik er achter dat er onder het grote pluk wier opnieuw een karper hangt. Maar deze heeft helemaal geen registratie gegeven, snel haal ik het wier van de lijn, zodat ik weer contact heb met de vis. Op dat moment besefte ik dat ik helemaal geen schepnet bij me had, ik probeer de vis in de boot te krijgen maar dat lukte jammer genoeg niet. Dan maar onthaken in het water dacht ik, maar ook dat lukte me niet, de vis zat nog steeds vol energie en zwom weg als een gek.

De enige optie die ik nog had, was om naar de kant te varen waar mijn maat op dat moment staat, zodat hij me een schepnet aankon geven. Met moeite kreeg ik het alsnog voor elkaar om de vis naar de kant te dirigeren waar ik hem uiteindelijk kon scheppen. Blij maakten we een foto en zette ik de vis weer veilig terug .

Als we terug varen naar de haven, hebben we het nog even over de nacht en de weken ervoor. De Scopex & Cream van Csbaits was zeker een goede keus qua aas , en heeft ons mooie vangsten opgeleverd. En wat een goede keus hadden we gemaakt, om van stek te veranderen en het wier op te gaan zoeken. Hopelijk komen er deze zomer nog veel mooie vissen in het net en hebben we nog veel plezier van het wier.