door Stephan Zegwaard

Het is zaterdagmiddag en ik loop met mijn hondje door één van de polders die ons land rijk is. Wat een prachtig landschap hebben we toch eigenlijk! Het is warm en de zon brandt aan de hemel. Ik loop langs een poldertocht en uiteraard houd ik nauwlettend het water in de gaten. Zo nu en dan blijf ik even stilstaan om tekenen van eventuele karper te bespeuren. Natuurlijk zit hier karper... het barst ervan. Nét als ik weer een stukje verder wil lopen, zie ik vanuit het niets een groepje karpers aan komen zwemmen. Ik schat ze allemaal zo rond een pondje of 6, met een uitschieter tot 10. Leuke karpers en machtig mooi om met het pennetje te belagen ook! Rustig wandel ik verder. M´n hondje is inmiddels al een heel stuk verder en alleen zijn staart zie ik zo nu en dan nog boven het graan uit wuiven. Op een gegeven moment zie ik dat m´n hond niet verder loopt en blijft staan wachten. Nieuwsgierig loop ik door om te kijken waarom ze niet doorloopt.

Met een stevige pas loop ik verder. Wanneer ik bijna bij mijn hondje ben, zie ik iets in mijn ooghoeken! Ik kijk richting het water en zie een karper van een behoorlijk formaat die rustig in het midden van de tocht zwemt. Wat een rug! Wat een bak! Ik ben in één klap hyper... een karper van dit formaat had ik hier niet verwacht! Ik blijf stil staan en probeer me nog te verstoppen maar het is al te laat.... De vis heeft mijn witte t-shirt al geassocieerd met gevaar en verdwijnt uit het zicht. Pffftttt..... wat een vis! Wanneer ik een stukje doorloop, weet ik meteen waarom mijn hondje niet verder loopt. Haar weg wordt geblokkeerd door een zijtochtje. Hmm.... kán interessant zijn dit...

Opeens herinner ik mij dat ik in mijn auto, welke inmiddes een kilometertje of 3 van mij verwijderd staat, nog een halve zak Utopia bollen en een bakje minipellets heb liggen. Mijn baitbag heb ik de vorige keer uit luiheid in de auto laten liggen maar komt nu uitstekend van pas! Ik besluit terug te lopen, de boilies en pellets te gaan halen en wat te gaan voeren. Morgen wordt het een wat koeler weertype en dat zou best wel eens gunstig kunnen zijn. Ik voer zo´n killootje boilies en een half kilootje minipellets en loop weer terug naar de auto. Genoeg gelopen.... morgenavond vissen! Ik heb er zin in!

De volgende dag ben ik rond half 7 ter plaatse en ploeg ik met m´n uitrusting door het graanveld. Wanneer eenmaal de stokken op scherp liggen, ga ik rustig zitten en tuur ik over het water. Het duurt zo´n 5 minuten tot ik een klein formaat karper het water uit zie komen. Wat een gaaf gezicht zeg... denk ik bij mezelf. Nog een keer komt dezelfde vis het water uit, om zich weer langzaam in het water terug te laten glijden. Direct daarna een aantal piepen op mijn linker hengel! Ik ben direct gefocust en kijk naar wat mijn hanger doet. Deze staat bijna tegen mijn hengel aan en de hengeltop staat als een gek te schudden. Een echte fluiter is het niet,... maar ik heb het gevoel dat ik iets moet doen, hij hangt.... dat kan niet anders! Ik pak de hengel van de steun en jawel.... "Fish On Fish On".. De vis trekt een paar meter lijn van de spoel en direct daarna valt de lijn slap¨. Damn!!!! Heb ik weer! Twijfel twijfel... kan ik het nog? Zijn mijn rigs wel goed? Is m´n haak nog scherp? Dit laatste controleer ik direct en de haak is gewoon vlijmscherp. Daar kan het dus niet aan gelegen hebben... niet twijfelen maar gewoon doorgaan!

Mijn voercombi blijkt een feestnummer

Inmiddels ligt de linker hengel weer op scherp en komt er wederom een karper het water uit... en nog één en nóg één!! Het blijft maar doorgaan! Ik zie het springen nergens anders in de tocht.. dus die karper wordt gek van mijn voercombi! Een kwartier later is het raak....De rechter hengel vertrekt en het voelt best goed aan. Even later kan ik een prachtschub verwelkomen en mag hij op deze mooie zomeravond even deel uitmaken van een prachtig portret.

Een pracht portret

Die avond blijven de karpers springen maar kan ik ze helaas niet meer verleiden. Wanneer uiteindelijk de muggen in grote getalen de aanval op mijzelf hebben ingezet, hou ik het voor gezien en vertrek ik huiswaards maar niet voordat ik nog even wat wan mijn voercombi te water laat. Binnenkort kom ik terug!