door: Eeuwe Weening

Kan iemand mij vertellen hoeveel soorten; maten; kleuren; geuren en merken boilies er bestaan? Ik moest hier onwillekeurig aan denken toen ik van de week naar de sterrenhemel keek. Ik dacht: Ja inderdaad zoveel bolies zijn er inmiddels ook… En dan praten we alleen nog maar over boilies, wat te denken van alle fake aasjes; dumbelts; pellets enz.? Maar hoe ga je hier als beginnend karpervisser nou mee om? Waar moet je nou mee gaan vissen als je al die wilde verhalen over dressuur hoort? Nou neem een ding van mij aan: Laat je niet gek maken!

Als er een boilie zou bestaan die beter zou zijn als alle andere en altijd zou vangen, een soort van wonderbal dan zou uiteraard iedereen hier wel mee vissen natuurlijk. Natuurlijk zijn er bepaalde smaken die het over het algemeen altijd goed doen, enkele voorbeelden hiervan zijn natuurlijk scopex; vismeel; en bijvoorbeeld pineapple. Kies je van een willekeurig bekend boiliemerk een dergelijke smaak dan kun je op de meeste open wateren gerust een visje vangen. Op dressuurwateren is dit niet heel anders al zou je dat misschien denken! Karpers vinden bepaalde smaken nou eenmaal lekker en die smaak verander je niet in mijn ogen, ook niet door dressuur. Ik ken diverse putjes in Nederland waar bijna dagelijks word gevist door jan en alleman, een bekend voorbeeld hiervan in het driehoekige putje langs de A1 tussen Baarn en Apeldoorn. Hier komen dus elke dag diverse smaken aasjes in het water en toch blijven mensen er vis vangen. Maar zul je nu denken wat maakt dan het verschil? Mijn mening ( voor wat het waard is..) is dat je anders moet vissen als een ander…

Ik ga dat uitleggen aan de hand van een ervaring die ik zelf heb gehad. Een paar jaar geleden wilde ik twee weekjes op vakantie in Nederland en een vaste voorwaarde van vakantie is bij mij toch wel dat ik op loopafstand van een karpervijver moet zitten met de caravan… Niet dat mijn vrouw dat altijd even leuk vind maar ze begint er na dertien jaar huwelijk wel aan te wennen moet ik zeggen…. Zo was ik wezen kijken bij het alom bekende eiland v Maurik maar hier was het mij veel te druk. Op het moment dat ik er ging kijken stond er bijna op elke meter een rod pod aan de vijver en ik hield het meteen voor gezien. Niet ver hier vandaan was echter een soortgelijke camping, De Vergarde genaamd. Na een inspectie van deze camping bleek dat het hier een stuk rustiger was en de visvijver stond mij wel aan dus we boekten twee weken in de zomervakantie.

Na wat navraag bij enkele locals die vastgeroest zaten op deze camping kwam ik er al snel achter dat het vangen van een karper nog niet zo makkelijk zou worden als ik dacht. Er werd door de bekende vissers ter plaatse (die al enige jaren op deze camping stonden) slechts af en toe een vis gevangen en als je meer als twee vissen per week pakte was je de man… Enigszins teleurgesteld keerde ik met een hangend koppie terug naar de caravan, droom je de hele tijd van een topvakantie en dan hoor je dat er nauwelijks word gevangen…Balen! Toch liet de informatie die ik had ingewonnen mij niet met rust. Hoe kan dit? Ik had toch meerdere vissers aan de vijver gezien die de boel goed voor elkaar hadden, alhoewel een karper kijkt natuurlijk niet naar het merk wat op de hengel staat voordat hij besluit te bijten…. Wat me wel meteen opviel was dat nagenoeg iedereen met hele boilies viste of met diverse andere aassoorten zoals krieltjes en smac. Hierop werd dan af en toe een vis gevangen maar het hield niet over. Ik besloot om tegenover onze caravan op een schuin stuk beschoeiing een voerplek te maken zonder hierop te gaan vissen met alleen maar halve boilies in twee smaken; Scopex van DAM en Strawberry van Nash. Zo zat ik dus elke avond rond etenstijd met een bak op schoot voor de caravan boilies te halveren met een aardappelschilmesje… ( Hoera voor Korda! Bedankt voor het uitvinden van de cutter! ) Deze was er toen nog niet helaas… Ga maar eens twee kilo boilies halveren met de hand maar ik had tenminste wel bezigheid. Zo ging er in de eerste week elke avond een zootje halve boilies op de stek tegen de overkant zonder dat ik deze beviste en was ik overdag een beetje aan het pennen. Ondertussen hield ik de vangsten wel in de gaten maar hierin veranderde eigenlijk niet veel. Zo af en toe kwam er een gras of spiegel uit maar echt spectaculair was het niet. Na een week op de stek te hebben gevoerd besloot ik het er maar eens op te wagen, de rod pod werd voor het eerst pal voor de caravan geplaatst en er gingen twee hengels richting de voerstek. Eentje beaasd met een halve boilie, de andere met een diabolo van beide smaken. Even voor de beginners onder ons: (diabolo = 2 halve boilies omgekeerd tegen elkaar…). Binnen een half uur was het raak!

Een mooie schub van 17 pond was binnen, vis op de stek!!

Later die avond volgde er nog een spiegel van 18 en een spiegel van 19 pond en ik was in mijn nopjes… Waar diverse locals inmiddels een week voor nodig hadden bereikte ik nu in een avond.. Natuurlijk bleef dit niet onopgemerkt en al gauw kwam de vraag waar ik mee viste.. Boilies was mijn antwoord en daar was natuurlijk geen woord aan gelogen! Wel werden de boilies vanaf dat moment in de caravan gehalveerd i.p.v. ervoor….

De dagen die hierop volgden leverden mij elke dag twee of drie vissen op die allemaal tussen 18 en 22 pond waren en het waren voornamelijk spiegels. Ik viste het meest in de late avonduren als het een beetje rustig was op de camping. Inmiddels had ik van de vaste gasten al wel gehoord dat de gewichten die ik ving zo’n beetje het gemiddelde was in deze vijver maar dat er ook een paar grotere vissen zouden zitten.

Vroeg of laat komen deze natuurlijk een keer bij mijn voerstek langs dacht ik en verhoogde de hoeveelheid bolies met een halve kilo omdat ik toch elke dag bleef vangen in tegenstelling tot de rest. In de afgelopen drie dagen had ik 8 vissen geland terwijl er verder alleen twee grassen waren gevangen!

Het gemiddelde slag wat er gevangen werd….

Later die week….

Inmiddels was ik gewond geraakt…Tussen de caravan en de vijver lag namelijk een pad met veel losse stenen erop en ik draag op een camping graag klompen. Ook heb ik altijd de neiging om als een pieper af gaat mijn nek te breken om bij mijn hengels te komen, (dit zal wel vangdrang zijn denk ik) maar dit gebeurde dus ook op deze camping waarbij ik de pech had om met mijn klomp op een losliggende steen te gaan staan. In het ziekenhuis ter plaatse bleek dat ik mijn enkel had verstuikt! En het zou dus voortaan strompelen naar de hengels worden i.p.v. rennen… Maar goed we hadden nog maar twee dagen te gaan dus ik dacht dat overleven we ook wel…..

Een dag daarop kregen we een verschrikkelijk onweersbui over de camping en natuurlijk gaat er dan in de stromende regen een pieper af… De bui was kort maar hevig maar ik stond ondertussen stevig te drillen, bui of geen bui..Tijdens de laatste regendruppels konden we deze mooie spiegel van 24 pond fotograferen wat de een na laatste vis van de vakantie bleek te zijn..

Ik had met mijn manier van vissen hier met hele gewone boilies toch 17 vissen in twee weken gevangen terwijl de vangsten bij andere vissers op hooguit 5 waren blijven steken in dezelfde periode wat voor mij een teken was dat ik de dressuur doorbroken had.

Inmiddels kan ik tig van dit soort verhalen schrijven waarbij het er telkens op neerkomt dat je anders vist al anderen. Kies een bekend boiliemerk en een smaak waarvan je weet dat deze vangt en ga hier dan mee aan de slag. Maak ronde boilies eens vierkant of halveer ze, de manieren zijn inmiddels bijna eindeloos! Zo kun je dus eigenlijk altijd wel op een manier vissen wat relatief nieuw is voor de karpers. Daar komt nog bij dat er in bijna elke boiliesmaak diverse aasjes bestaan die een andere afwijkende vorm hebben.

Experimenteren dus en vertrouwen houden in bestaande goed vangende smaken is mijn advies voor alle startende vissers, karpers houden nou eenmaal van bijvoorbeeld Scopex zoals Brasem houd van Caramel… Dit veranderd nooit dressuur of niet!

In mijn laatste sessie bij Biddinghuizen werd dit maar weer eens bewezen. Hier word elke week op karper gevist en toch pakt die ene vis die ik vang een Stawberry boilie van Nash waar ik nog wat restanten van had staan. Nog een voorbeeldje: Zoals jullie wellicht weten pen ik erg veel en vang ik ze nog steeds en telkens weer gewoon aan good old mais….

Maak het daarom niet te moeilijk allemaal, laat je niet gek maken en geniet vooral.