door: Sebastiaan Schuurman

Het is de laatste week van september en ik en m’n vismaat Thiago hebben onze eerste herfst sessie gepland in ons prachtig kleine landje. We hebben ons oog laten vallen op een kristal helder water van zo’n 50 hectare. Ik had dit water een jaar geleden al een keer een week bevist met een andere vismaat en het werd 1 grote blank op de grote hoeveelheden brasem na. Toch had de schoonheid van dit water me weten te raken en kon ook de kristal heldere waterkwaliteit me niet loslaten wat je zelfs de mogelijkheid gaf om tot 10 meter diep de bodem nog te kunnen zien inclusief je totale presentatie. Het mooie van dit soort heldere wateren is dat het zeer leerzaam kan zijn met betrekking tot je presentatie en andere dingen onder water. Zeker omdat je elke ochtend, middag, avond alles kan bekijken met betrekking tot je presentatie en het eventueel genuttigde aas erom heen. Je herkent bepaald aasgedrag van de karper maar ook zeker zie je perfect of je presentatie van je rig en leader ook daadwerkelijk zo mooi op de bodem wegvallen als dat je zelf in gedachten had.

Op de laatste dag in die week dat ik er had gevist kwam er een lokale karpervisser effe buurten bij ons en toonde me foto’s van gevangen karpers op dit water waarbij er 3 rijers op stonden die mijn hart meteen sneller deden kloppen, laat staan de prachtige spiegel- en schubkarpers van allemaal een heel degelijk formaat. In ieder geval had ik voor mijzelf besloten dat ik dit water goed zou gaan aanpakken in de herfst van dit jaar. Zodoende was het eindelijk dan zover en de laatste week van september waren de aanhanger en de auto gevuld en gingen we op weg naar het water. Bij aankomst de 2 rubberen boten opgeblazen alle spullen ingeladen en op naar één van de eilanden die dit water herbergt.

Bij aankomst het kamp opgebouwd en de hengels in ´t donker voor de eerste nacht op gevoel geplaats. Het echte uitpeilen van deze zone zouden we de volgende dag gaan doen. Tijdens het avondeten hadden we ´t er nog over dat het wel leek of er alleen tenten tussen de bomen hadden gestaan en nooit echt in t midden maar verder zochten we er niks achter. We gaven al vroeg op de avond een bezoekje aan onze slaapzakken om de volgende dag het gebied om het eiland echt in kaart te gaan brengen en de markers daarop volgend te gaan plaatsen. We worden al vroeg wakker en gaan meteen aan de slag. We treffen een paar mosselbanken aan en 1 gezonken zeilboot die rottend op de bodem lag. Ditzelfde ook met een oude roeiboot. De ideale plekken waar de karper zeker te vinden zal zijn en wij plaatsten dan ook direct onze markers op deze stekken gevolgd met alvast het nodige voer op een gemiddelde diepte van 10 meter. Hier op volgend draaien we de hengels in om deze van nieuwe onderlijnen en systemen te voorzien die op de te bevissen stekken aangepast zouden gaan worden. Tijdens deze handelingen begon het weer om te slaan en begon de wind al aardig aan te trekken vol op ons eiland. Op het moment dat we alles paraat hebben is het weer zo om geslagen dat de eerste herfst storm van Nederland zich met al zijn krachten vol op onze kant van het eiland laat gelden. De golfen klappen zeker 2 meter hoog op onze kant en de bivy’s en brollys krijgen het zo zwaar te verduren dat op een gegeven moment de één na de ander de grond uit vliegt. Hier op volgend dat wij met man en macht met heel veel moeite alles tussen de enige beschutting van bomen op ´t eiland doorweekt neerleggen om vervolgens alles opnieuw op te gaan bouwen en de schade te bekijken. Gelukkig alleen een paar tentstokken iets verbogen en een brolly mist een paar stangen. Mijn maat zegt nog "ik heb een hoop gezien maar nog nooit een brolly in de vorm van een mens!" Het enige wat ie bij mij zag toen ik de brolly probeerde te redden was mijn gestalte met daar om heen een brolly, zo hard ging moeder natuur te keer. Na een dik half uur hebben we alles opnieuw opgebouwd en zijn we allebei doorweekt en verkleden we ons. Zo, nu maar eerst effe een biertje!!! Tijdens het nuttigen hiervan kijken we elkaar aan en zeggen allebei tegelijk: Nu weet ik waarom alleen hier sporen zijn van bivy kampen. Wij zijn niet de eerste die dit is overkomen op ´t eiland onder gelach. De storm houdt aan met veel regen en de golven zijn zo hoog dat uitvaren onmogelijk is en niet te vergeten levensgevaarlijk! We gooien de hengels maar in tot de storm uit eindelijk zal afnemen. Er gaat zelfs een nacht met storm aan ons voorbij en pas laat in de ochtend begint de wind af te nemen tot windkracht 5. Yes snel hengels klaar maken om eindelijk de stekken te kunnen gaan bevissen die we in gedachten hadden. We hanteren een tactiek van een squid en octopus boilie gecombineerd met een mulberry florentine boilie en 2 soorten pellets. Ik zelf doe graag alles net iets anders dan de rest en doe een halve 20 mm Mulberry florentine op een halve 20 mm Squid en octopus en dit 2 keer onder elkaar op mijn combi rig.  

Dit gevolgd met een pva stick gevuld met gekruimelde boilies en 2 soorten pellets. Omdat ik een combi rig gebruik en hier altijd kneedbaar lood over mijn knoop heb doe ik het volgende. Ik pak een dunne tent haring en prik die niet in de lengte maar overdwars door mijn pva stick.  

Door deze handeling blijft het kneedbare lood niet achter in je pva en plaats ik mijn haak overdwars in de pva zodat hij altijd plat op de bodem zal liggen als de pva oplost. Op het moment dat ik bij de boot sta zie ik dat mijn boot tot aan de bovenste rand vol met water zit!  

Ik pak de emmer en begin met het legen van de boot. Eindelijk kan ik alle rigs gaan plaatsen vanuit de boot op alle vis stekken en is het vissen na 2 en een halve dag pas echt begonnen. Na mijn laatste hengel ingelegd te hebben vaar ik terug naar het oude steigertje waar mijn hengels staan en leg de boot hiernaast aan . 

De avond volgt en rond een uur of 23:00 krijg ik een aanbeet en sla aan en land een grote brasem. Ongelooflijk ook 2 20 mm boilies onder elkaar weten de grotere brasems dus zonder probleem te verorberen. Ik besluit toch vast te houden aan de geplande tactiek en vaar mijn hengel weer uit. Bij aankomst bij het steigertje leg ik de boot aan stap op het laatste plankje voor de kant en deze kantelt direct waardoor ik  in t water beland Plons!!! Onder de val haal ik mijn arm open en is precies de helft van mijn kleding doorweekt. Als een half verzopen kat kleed ik me om en maak een lekkere warme bak koffie gevolgd met een bezoekje aan m’n slaap zak. Het is 06:08 uur en ik word gewekt door een geweldige run op de stek bij de gezonken zeilboot. Ik haast me naar m’n hengel sla aan en spring in m’n boot. Ik voel direct een geweldige druk op mijn hengel en vaar al drillend naar de stek toe om boven de vis te komen. Omdat ik drop off lood systemen altijd prefereer tegen stekken met obstakels heeft de vis zich gelukkig niet kunnen vast zwemmen. Het gevecht duurt zeker 20 minuten waarop ik een geweldige lange schub in mijn schepnet trek...  Yes!!! roep ik nog naar m’n maat op de kant. Aan de kant aangekomen weeg ik de vis op een prachtig gewicht van 38,1 Engelse lb. We maken foto’s en video van deze buffel en laten deze weer vrij in ´t water .  

Wat een begin zeggen we tegen elkaar, na alle tegenslagen en we proosten onder het genot van een biertje. Ik vaar alles weer op zijn plek en nagenietend zoek ik m’n slaapzak weer op. Tegen een uur of 11 ontwaken we weer en beginnen aan het ontbijt. We praten over karper gerelateerde zaken en de eerste vangst uiteraard. Een paar uur later wil m’n vismaat iets uit z’n tent pakken en ik hoor auw!!! Hij komt uit z’n tent en zegt ik ben door een wesp gestoken wat moet ik doen? Ik antwoord: het gif uitzuigen en koelen. Hij trekt langzaam wit weg en zegt nog dat ie nooit eerder gestoken is in zijn leven door een wesp. Z’n lichaam begint overal te jeuken. Hij trekt z’n shirt uit en zit onder de blaasjes die steeds groter worden over zijn hele lichaam verspreid. Ik zeg kom, ik breng je nu naar de haven en je moet naar de Dokterspost !!!!!! Hij wordt opgehaald bij de haven door zijn vriendin en schoonzus en vertrekt met spoed naar de praktijk en ik keer terug naar ´t eiland. Een kleine 2 uur later belt hij mij met het bericht dat hij aan een infuus ligt en het echt kantje boort was en het niet veel langer had moeten duren. Ondertussen zegt ie ook nog dat ie zich schuldig voelt dat ie niet op het eiland zit hahaha mafkees!! Ik zeg hem dat ie lekker z’n bed moet opzoeken bij thuiskomst uit het ziekenhuis en ik me wel red in m’n eentje. De nacht volgt en rond een uur of half 7 in de ochtend krijg ik een run . Ik sla aan spring de boot in en vaar drillend recht boven de vis om deze af te drillen. De vis komt boven en tijdens het scheppen zie ik het meteen. Yes !!!!gaat er door m’n gedachten... m’n target vis van dit jaar, één van de weinige rijers die Nederland herbergt en ik heb hem. Ik vaar naar de steiger en weeg de vis...een prachtig gewicht 27,9 Engelse lb. Ik pak m’n camera en gebruik m’n zelf ontspanner om deze prachtige rijer te fotograferen en te filmen.

Na deze handelingen laat ik de geweldige vis weer los in het water en zorg ik dat mijn hengel weer in positie komt. Ik bel en app de foto’s naar m’n maatje vol blijdschap en geniet de gehele dag nog na van deze vangst. Ik denk nog ´s avonds bij mezelf: wat een geweldige resultaten, de sessie is nu al een groot succes, al vang ik helemaal niks meer!! De nacht gaat weer voorbij gevolgd met een run rond 06:00 uur. Ik spring de boot in en raak verwikkeld in een gevecht met een vis die precies weet waar ie mee bezig is en er alles aan doet om bij 3 van de obstakels in de buurt te komen. Het lukt de vis niet omdat ik met de boot recht boven haar zit en weet er na zeker 40 minuten in m’n schepnet te landen. Ik zie meteen al dat het een prachtige donkere kollossale oude spiegel is en vaar met een grote glimlach naar de steiger toe en plaats de vis in de weegzak....ik klok haar op 40,3 Engelse lb. Een vreugdekreet volgt en ik plaats de vis in mijn drijvende weeg zak en leg haar vast aan de steiger en bel direct m’n vis maat wakker. Hij neemt op en zegt dat meen je niet!! Ok dan ik kom er meteen aan en zo’n 25 minuten later staat hij bij de haven om opgepikt te worden en aan het foto’s schieten te beginnen . 

 
Wat een prachtige vis zeggen we tegen elkaar. Na haar weer bevrijd te hebben bekijken we de opnames nog even. Mijn maatje pakt z’n visspullen in met nog steeds een zeer dikke hand en onder de bulten en ik breng hem terug naar de haven. Na weer op ´t eiland belandt te zijn geniet ik na van m’n vangsten en bekijk alles nog vele malen na op mijn laptop. De 2 nachten daar op volgend bleven stil maar dat deed er niet meer aan toe. Na alle bizarre gebeurtenissen kijk ik toch nog terug op een geweldige sessie die voor altijd in mijn geheugen gebrand zal staan. Echt een sessie van vallen en opstaan!!!! Beloond met 3 prachtige vissen.