Vorige week was het dan zover. De vroeg in het jaar geplande sessie op het Ermerstrand was een feit!  Dit keer was er een hoop te testen. Zo vis ik met een uitgebalanceerde boilie van Red Label Baits, rusten mijn door Ton Temming gebouwde hengels op de nieuwe rodpod van RRT Tackle en probeer ik een nieuwe onderlijnmontage uit. Al met al een sessie om naar uit te kijken.

Rond het middaguur meldt ik me bij de receptie van het Ermerstrand, alwaar ik vriendelijk wordt ontvangen. De vergunning wordt verstrekt en ik vervolg mijn weg naar de stek. Vol van de omgeving en de toch aanwezige spanning, zie ik totaal over het hoofd dat ik mijn kampement op een totaal verkeerde stek neerzet. Daar kom ik pas achter wanneer ik uiteindelijk even op mijn stoel ga zitten. Ik had een stukje verderop moeten zijn!

Vrijwel direct besluit ik alles naar de juiste stek te verkassen en verplaats mijn tent en rodpod met mijn hengels met de hand. De rest van al het spul leg ik los in de auto. Rustig rijd ik verder het pad af, totdat ik bij de bocht kom, welke mij de toegang verschaft naar mijn stek. Dat ziet er tricky uit dacht ik nog... want in de bocht zie ik een diepe kuil met water. Ik stuur mijn auto op het gedeelte waar nog net de breedte van de band aan weg is maar glij met mijn voorband weg, zodat ik ongewild toch in de blubber wegzak! Gasgeven heeft geen zin, de modder spat tegen mijn voorruit... ik zit hopeloos vast!

Na een kort telefoontje met ene Klaas welke op het park woonachtig is, arriveert hij na een minuut of 10 om mij te verlossen uit mijn benarde positie. De trekker trekt m´n Toyota langzaam maar gestaag uit de modder, waarna ik mijn weg naar m´n stek kan vervolgen.

Na een bakkie koffie gedronken te hebben, breng ik al mijn materiaal weer in gereedheid en vaar ik m´n lijnen uit. De rest van de middag zit ik heerlijk weg te dromen. Rond 23:00u volgt dan de eerste run op mijn linker hengel. De vis voelt vrij licht aan en beidt eigenlijk nagenoeg geen verweer en ik denk dan ook dat ik het met een brasem van doen heb. Niets is echter minder waar, want een meter of 20 uit de kant doemt er dan toch een grote witte schim aan het wateroppervlak. Een hevige strijd blijft echter uit en uiteindelijk maakt een 23 pond wegende spiegel kennis met mijn onthaakmat.

Van brasem tot spiegel

Die nacht krijg ik nog een run, welke resuteert in een 21 ponds schubkarper.

Ik van die nacht nog een 21 ponder

Inmiddels is het even voor zessen wanneer ik gewekt word door één van mijn Delkim. Het zonnetje begint inmiddels op te komen en een mooier moment om dan met een kromme hengel in je handen te staan is er dan eigenlijk niet! Uiteindelijk kan ik op de foto met een schub van 25,5 pond.

Een mooier moment om met een kromme hengel in je handen te staan is er niet!

Na deze vangst besluit ik toch nog even mijn slaapzak op te zoeken, aangezien ik toch nog wel wat slaap kan gebruiken. Wanneer ik wakker word, staat de zon al een stuk hoger en is het al behoorlijk warm! Na een stevig ontbijt en een paar bakken vers gezette koffie kan ik er weer tegenaan en ben ik weer helemaal het mannetje. De Ray Pod van RTT-Tackle bevalt tot dusver prima! Hij staat enorm stabiel en het grote voordeel van deze pod is dat je er meerdere kanten mee opkunt. Wil je je hengels sky-high of juist met de toppen naar het water? Dankzij het unieke ontwerp is dit allemaal mogelijk, zodat dat je hoeft in te leveren op de stabiliteit. De buzzerbar biedt voldoende verstelmogelijkheden, zodat je je piepers op bijna elke gewenste positie kunt plaatsen.

Met de zwarte knop draai je de pod gemakkelijk in elkaar. Vanzelf losdraaiende schroeven horen nu gelukkig tot het verleden!

Omdat de pod geheel vervaardigd is van hoogwaardig kunststof en alluminium, is ook het gewicht van de pod minmaal in vergelijking met andere rodpods.

Mijn hengels rusten op de nieuwe Tay-Pod

Totaal onverwacht volgt er rond 11:00u een keiharde run op mijn rechter hengel. Na een kwartiertje mag ik een prachtige spiegel van 26 pond verwelkomen.

Deze 26 ponder was meer dan welkom.

Het is mij inmiddels al duidelijk dat de Red Label boilies goed in de smaak vallen. De karpers nemen het aas zonder argwaan en dat is natuurlijk fijn om te weten. Ook de gebruikte rig werkt goed, dus ook daar veranderen we niets aan. Wél krijt ik van Berto, die inmiddels even een praatje is komen maken de tip om niet meer met de boot het water op te gaan, aangezien de karper het geluid van een boot en het voeren vanuit de boot herkent als gevaar. Dit gegeven doet me dan ook besluiten om geen gebruik meer te maken van de boot. Ik zal m´n lijnen nu dus gewoon op de juiste stek gaan gooien i.p.v. uitroeien.

Die nacht blijft het rustig. Het enige wat loopt is de regen op het tentdoek. Tsja.. er was hier en daar een bui voorspeld. Rond zes uur in de ochtend dan tóch een run op mijn middelste hengel! Snel schiet ik mijn laarzen aan en voordat ik het weet sta ik met een kromme hengel in mijn handen. Dit is andere koek! Een meter of 80 verderop lijkt er een met water gevulde vuilniszak aan mijn haak te bungelen met als enig verschil dat dit langzaam zwemt. De minuten strijken voorbij en 20 minuten later lijkt ik toch echt aan de winnende hand te zijn. Zo´n 20 meter uit de kant zie ik een grote staart bovenkomen. Ook een gedeelte van een enorme staartwortel is zichtbaar. Wat een bak!!! In mijn gedachten luidt het spreekwoord "rustig aan, dan breekt het lijntje niet"... 

Plotseling draait de vis en besluit hij de andere kant op te gaan. Daarbij koerst hij recht op een obstakel af! Langzaam voer ik de druk op.. de vis mag het obstakel niet bereiken, want dan ben ik hem zeker kwijt! De vis lijkt niet te reageren op mijn verwoede poging hem te stoppen en komt dichter en dichterbij het obstakel.... dan nog maar geleidelijk wat meer druk zetten.... Plotseling is daar dan dat moment wat je in dit soort situaties niet wilt meemaken. De lijn valt slap... de weerstand is totaal weg en het enige wat je binnen kunt draaien is de rig en het lood...... LOSGESCHOTEN!!

Verslagen sta ik met mijn hengel naar de plek des onheils te staren.... tsja... that´s fishing...

Ondanks de verspeelde vis kan ik terugkijken op een zeer geslaagde sessie. Geen hele grote karpers maar wel mooie vissen gevangen en bovenal erg genoten van alle rust en natuur om me heen.

En... netjes terugzetten!

Stephan Zegwaard.