De komende zomermaanden lenen zich voor heel wat verschillende manieren van karpervissen, voor elk wat wils dus. De karpers kunnen van tijd tot tijd wel wat wispelturig zijn met de overvloed aan natuurlijk voedsel. Natuurlijk voedsel dat zich ook maar al te vaak in de bovenste waterlagen bevindt. Dus vergeet de zigs en drijvende kattenbrokken niet!

Zigvissen: de zoete inval

Ernesto Kamminga ziet het vissen met zigs als een aparte tak van sport, die zeker niet voor iedereen is weggelegd. Toch is het vissen met zigs niet zo heel moeilijk en wanneer je net als Ernesto graag op een actieve manier aan de waterkant bezig bent, dan is dit een hele mooie en spannende manier van vissen. Niet alleen het vinden van de juiste waterdiepte, maar ook de kleur en het wel of niet gebruiken van een spodmix, bepalen voor een groot gedeelte het succes van de dag. Ernesto laat in dit artikel zijn aanpak zien op een drukbevist water en geeft de nodige nuttige tips.

Ernesto heeft ook een leerzaam filmpje van de bewuste sessie gemaakt!

‘After’ oude rotten: een bijzonder project

De reeks ‘Oude rotten’ heeft veel tongen losgemaakt. Dankzij het niet aflatende enthousiasme van ‘jonge hond’ Wesley Smits konden we letterlijk en figuurlijk meekijken over de schouders van een aantal prominente karpervissers van het eerste uur. Oude rotten die de (r)evolutie van het karpervissen van dichtbij hebben meegemaakt en die nog steeds een passie voor het karpervissen en de karper zelf hebben.

Iemand die die niet aflatende passie als geen ander kan verwoorden is de bekendste oude rot, iemand die zeker in deze reeks thuishoorde; niemand minder dan Rini Groothuis. Wat is er mooier dan dat ‘mister karper himself’ in dit nummer deze unieke reeks afsluit? ‘Oude rotten, ‘een bron van inspiratie’, zoals Rini het zelf omschrijft…

Wesley is ook nog gaan vissen met oude rot van het eerste uur Sjef van den Hoven – bekijk hier het filmpje van deze prachtige sessie:

Onderwater observaties: markerfloat setup

Op wat voor watertype je vist doet er weinig toe, kennis over de diepte en het bodemtype voor je neus des te meer. Tenzij je het wel best vindt om klakkeloos in te werpen en verder te vertrouwen op geluk. De meeste vissers denken prima te weten hoe ze een markerfloat (peildobber) setup moeten hanteren; dat is gewoon een kwestie van inwerpen en dan met de hengel voelen waar het lood overheen stuitert, of in wier blijft hangen, ja toch?! Nou, zo simpel blijkt het niet te zijn! Veel informatie gaat al gauw verloren door het drijfvermogen van de peildobber, om maar iets te noemen… Paul Garner duikt weer onder water en komt wederom met opmerkelijke observaties!

Simpele eenvoud zonder toeters, maar mét bellen

Als we het over de statische visserij hebben, dan ziet 90% van de aanpak (materiaal, aasaanbieding, rig e.d.) er eigenlijk altijd hetzelfde uit bij Joachim Stelma. Het is ook maar net waar je vertrouwen in hebt, nietwaar? Maar dat wil niet zeggen dat alles standaard is, dat daar niet zorgvuldig over nagedacht is! Of het nu over lijnkeuze, soort haak, onderlijnlengte, de laatste meter(s), stijf of soepel onderlijnmateriaal gaat, alles is doordacht, verfijnd en afgestemd op de (wisselende) situaties die je tegen kunt komen. Eenvoud is de ultieme vorm van perfectie!

Betoverend puntje: is het dobbertje tweederangs?

Penvissen wordt weleens afgeschilderd als een wat inferieure manier van karpervissen, alsof het een tweederangs manier van karpervissen betreft. Een manier van vissen die je vooral niet al te serieus moet nemen. Hier en daar wordt wat ‘lacherig’ gedaan over het dobbertje. Dat verdient het penvissen niet, vindt Gerard Schaaf. Voor hem is de pen magisch en er is niets mooiers dan het vissen met de pen vlaklangs het kantje. Gerard heeft aan het penvissen zijn hart verpand. En het is zo erg, het zit zo diep, dat hij geen kwaad woord over het penvissen kan horen…

Alle remmen los een jaar in Frankrijk, deel 2

In deel 1 van dit drieluik in Karper 82, beschreef Sebastiaan Stevens zijn eerste drie Frankrijksessies uit 2012. In drie verschillende gebieden werd gevist en ondanks de overwegend slechte weersomstandigheden dat (vroege) voorjaar was dat niet zonder succes. In deel 2 gaat de zoektocht verder. De zon is inmiddels gaan schijnen, het is half mei en de paai staat voor de deur... Vaak is het in deze periode qua vangsten alles of niets. Een ideaal moment om er volgas tegen aan te gaan.

Wanneer de watertemperatuur flink is opgelopen, zijn Sebastiaan en zijn vismaten niet te beroerd om stevig te voeren. Zeker op wateren met een relatief hoge bezetting, gaan er per dag vaak meerdere emmers attractief voer doorheen…

De ratelaar: ultiem drilplezier!

Karpervissen is passie en dat maakt dat we onze hobby op vele manieren kunnen beleven. De een doet dat het liefst vanuit een tentje, bivakkerend met een goede vismaat met de hengels wijzend naar de horizon. Een horizon die misschien een gewichtige verrassing in petto heeft, vroeg of laat. Voor de ander is het een pennetje wat trillend begint te bewegen, een karperbek die een broodkorst naar binnen begint te slurpen of een voor de voeten gehaakte karper die met een grote boeggolf probeert te ontsnappen. Al met al gaat het om het ultieme plezier wat je uit het (karper)vissen kunt halen. ‘Passion for angling’ dus. Dat is ook precies de reden waarom bijvoorbeeld Kevin Diederen in zijn artikel ‘De ratelaar’, met een centrepin als ‘molen’ aan de slag gaat voor maximaal drilplezier!

De Amstel: raadsels oplossen

Karpervissen is een spel dat niemand volledig kan en zal begrijpen en waarover iedereen zo zijn eigen ideeën en theorieën heeft. Joey van der Hart voert zijn plannen uit op de Amstel. Een mysterieus water, waar alleen de karpers van uitzettingen bekend zijn. Niemand weet waar de vis precies uithangt. Soms gaat het vangen verrassend gemakkelijk, een andere keer is het weer erg moeilijk. Joey vond voor zijn deur enkele hotspots en daar ving hij ongelofelijk veel karpers. Het lijkt erop dat hij het raadsel van de Amstel (deels) heeft opgelost, mede dankzij het gebruik van zijn speciale aluminium karperboot.