Al een week lang mailden Martijn en ik over en weer. Ieder mailtje ging over de geplande sessie welke wij het aankomend weekend zouden gaan houden. Het plan was dat Martijn zaterdags rond de klok van halfvier bij mij zou zijn. Ik zou op mijn beurt een simpele doch voedzame maaltijd bereiden, zodat we vol energie aan onze sessie konden beginnen. Een tweetal weken had ik alleen een nacht op de beoogde kanaalstek gezeten en had toen als een wilde zitten te vangen. Mooie vissen waren het, waaronder een schitterende schub van 25 pond. De nacht ging toen slapeloos voorbij. Wanneer je eenmaal zo'n nacht op een kanaastek hebt gehad, dan is het vertrouwen voor de volgende keer natuurlijk enorm hoog.

Een krappe drie uur later lagen alle vier de hengels in positie en waren de bivvy's opgezet.

Het is eind september en de zon maakt steeds sneller plaats voor een met sterren bekleedde donkere hemel. Het is volle maan en hoewel er over het algemeen wordt gesproken over een vrijwel kansloze nacht, hebben Martijn en ik hele andere ideeën omtrent het fenomeen volle maan. In het verleden wisten wij namelijk beiden in dezelfde nacht met een volle maan ons persoonlijk record te verbeteren. Wij staan dus zoals u wel zult begrijpen absoluut niet negatief tegenover dit natuurverschijnsel. Opeen een noodkreet vanuit mijn rechter Delkim! Ik sla vast maar al snel schiet de vis los en draai ik de kale haak binnen, jammer! Al snel volgt en een aanbeet op Martijn's rechter hengel maar helaas weet deze vis zich ook van de haak te ontdoen. We blijven optimistisch want, er is in ieder geval vis op de stek.

Martijn vraagt of ik wel eens op deze stek een brasem op de boilie heb gevangen en deze vraag wordt door mij negatief beantwoord. Ik verzeker hem dat als er een brasem wordt gevangen, hij de eerste is en prompt zakt de swinger van zijn linker hengel een aantal decimeters naar beneden. Het blijkt een brasem te zijn van het formaat deurmat en uiteraard krijgt Martijn na deze vangst de bijnaam brasemkoning toegewezen. Ikzelf vang ook nog en brasem en geef uiteraard Martijn de schuld.

Een uurtje later is het dan toch weer raak. Martijn's Carpsounder gilt het uit en de lijn wordt gretig van de molensoel gerukt. Een schitterende 16 ponder moet ongewenst kennismaken met het landingsnet en de onthaakmat. Ikzelf krijg ongeveer een half uurtje later ook weer een enorme fluiter en ik land na een vrij gemakkelijke dril een schubkarper van een 6 pond. Na deze vangst weigeren de beetverklikkers verdere dienst en wij besluiten onze slaapzakken een bezoekje te brengen. Brrrr je merkt toch wel dat de winter in aantocht is. Ondertussen is het gaan regenen en steekt er een behoorlijk krachtige wind op die de plu's onder de overwrap's doen veren. Ik luister nog even naar wat zoetsappige liedjes op radio 10 Fm maar besluit al snel de radio te verruilen voor het geluid van de wind die giert door de bomen.

Rond drieën worden we gewekt door één van Martijn's Carpsounders. Het blijkt zijn rechter hengel die tegen de overkant van het kanaal ligt te zijn. Ik zie Martijn wat struikelend zijn tentje uitkomen en de hengel van de steunen grissen. Ikzelf doe het ietsje rustiger aan maar zie door het plastic raam dat de hengel behoorlijk krom staat. De karper gunt de hem geen meter lijn en zelfs op grote afstand worden er meters lijn van de molenspoel genomen. Dit moet een beste zijn dacht ik bij mezelf. Ditzelfde fenomeen voltrok zich namelijk twee weken geleden ook al. Na een tiental minuten gleed er een enorme schubkarper het landingsnet in. YES !!!!!! hoorde ik Martijn sissen. Na het meten en wegen bleek dat deze vis wel verrekt veel eigenschappen bezat als degene welke ik twee weken geleden ving. Ook deze karper was exact 25 pond, had een lengte van 88 cm en had dezelfde omvang. Het moest hier om dezelfde karper gaan!