We schrijven 16 december. De afgelopen weken is het best koud geweest en is er zelfs sneeuw gevallen. Momenteel is het weertype ineens een stukje vriendelijker en dit zorgt er ook voor dat ik gewapend met penhengel deze middag richting waterkant vertrek.

De buitentemperatuur is 6 graden... dat was een aantal dagen geleden wel even anders! Toen waren de meeste kanalen en tochten voorzien van een dun laagje ijs. Het weerbericht van gisteravond beloofde in de ochtend regen maar in de middag zou het zonnetje op veel plaatsen de overhand nemen. Laat dat nu in de omgeving waar ik woon nu net niet het geval zijn!

Ik mik mijn spullen in de auto. Nu moet je niet denken dat ik daar nu een half uur mee bezig ben ofzo, want het enige wat ik meeneem is m´n hengel, een zo licht mogelijk tasje (die tóch elke keer weer te zwaar is), een net en niet te vergeten een klein formaat onthaakmat. Daarnaast nog een bankstick die kan fungeren als statief.. voor het geval dat ik iets moois zou vangen.

Eenmaal aan de waterkant  begint het ineens flink te regenen,,, hmm, dat stond niet op het programma?! Ik doe net alsof het me niet interesseert en voer een stuk of 8 stekjes met één handje puppybrokjes aan.

Om bij mijn beoogde stekken te komen moet ik toch zo´n beetje een kilometertje lopen en diverse malen lijkt het alsof de grond onder mijn voeten wegzakt. Het is overal behoorlijk drassig.

Zo.. stekjes gemaakt.. montage in orde... er kan gevist gaan worden!

Om bij m´n stekken te komen moet ik door het gewas ploegen

Ik gebruik licht materiaal.. dus lichte penhengel, lijntje 20/100, haakje nr. 6 en een klein pennetje. Deze laatste laat ik vervolgens op mijn eerste voerstekje zakken. Over wat er hierna allemaal gebeurt kan ik kort zijn... helemaal niets! Geen stootje....

Licht materiaal... weinig mee en op jacht naar een karper!

De rest van de aangevoerde stekjes geven ook niet het gehoopte resultaat en als laatste strijk ik neer op de stek waar ik eigenlijk het meeste vertrouwen in heb. Voorzichtig zet ik m´n tas neer en kijk ik om me heen. Tsja, het is hier namelijk altijd oppassen voor de velen brandnetels die hier altijd zo weelderig groeien. Ze hebben me wat opgezette armen en jeuk bezorgd wanneer ik hier een vis op het droge trok! Maar... voordeel van dit jaargetijde... de brandnetels beginnen te vergaan!

Hoezo.... onkruid vergaat niet?

Op de laatste stek dus geen zorgen over brandnetels... maar wanneer ik 20 minuten naar mijn roerloze pennetje heb staan koekeloeren, begint de hoop toch wel wat af te nemen. Of....... zag ik nu mijn pennetje toch iets uit het water komen? Gespannen blijf ik het nog een kleine 10 minuten aanzien maar helaas gebeurt er verder niets. Moeilijke tijd ... de winter... en dan te bedenken dat ik op deze stek een maandje of wat geleden nog een kanaalbuffeltje kon verschalken... dat ging toch vrij gemakkelijk!

 Same place, another time!

De dagen zijn ook stukken korter geworden... en langzaamaan begint het ook donker te worden. Inpakken maar... toch wel weer even een lekker middagje gepend, helaas zonder resultaat... maargoed, thuis voor de kachel van je zeker niks!

Was het niet zo dat de aanhouder wint? Binnenkort dus gewoon weer op pad!