Stel dat je dat je nu een voerstekje op een dergelijke stek hebt opgebouwd, dan dien je goed na te denken over de wijze waarop je je aas gaat presenteren. De standaard "kwak maar in" methode zal in 99% van de gevallen leiden vruchteloze sessies. De bladeren stapelen zich op en vormen op deze wijze een zachte bodembedekking waar je lood erg gemakkelijk in wegzakt, maar ook je haakaas! In dat geval ben je dus kansloos! Ikzelf kies ervoor om te werken met iets langere onderlijnen. Om mijn haakaas boven het bladerdek te houden maak ik gebruik van een paar pva-schuimpjes welke ik om de haak prepareer. De schuimpjes hebben een drijvend vermogen waardoor je aas (in combinatie met de langere onderlijn) langzaam naar de bodem zinkt. Voor wat betreft de loodkeuze gebruik ik in de regel een niet al te zwaar (max 70 á 80 gram) liefst plat lood (aangezien dit minder snel de bodem inschiet). Naar mijn mening is omgaan met deze omstandigheden een kwestie van logisch nadenken en zoals gewoonlijk inspelen op diverse factoren.

Maar.... je kunt er natuurlijk ook gewoon voor kiezen om een "blader-vrije" stek te bevissen... ;-)