door: Eeuwe Weening

Mijmering…. Best een raar woord als je er een poosje naar kijkt. Heb je het als eens ingetypt op Google? Vast niet. Ik wel. Ik zat met dit woord in mijn hoofd, al wist ik niet waarom maar dat hebt je allemaal wel eens toch? De synoniemen die ik kreeg voor dit woord zetten mij nog meer aan het denken, het waren de volgende….

Bespiegeling 2) Droom 3) Dromerij 4) Gemijmer 5) Gepeins 6) Maling 7) Overpeinzing

En past nu juist dit niet uitstekend bij ons als karpervissers? Dromen doen we allemaal van dikke vissen.. Peinzen doen we zeker als we weer eens geen beet krijgen. We hebben maling aan wat andere vissers van onze vangst vinden en bij een bespiegeling kan ik genoeg mooie plaatjes plaatsen van ons mooie viswater. Maar toch is het zo.

Karpervissers denken veel na!

Veel meer dan een gemiddelde recreatie visser die gewoon op een avondje een hengeltje uitgooit… Bij een karpervisser begint het al met de keuze van de stek waar we willen vissen en als die stek eenmaal is gevonden moeten we bepalen waar we onze drie hengels gaan plaatsen. Ook moeten we bedenken met welk aas we gaan vissen; Boilies of tijgernoten; pellets of wat dan ook. Als we bedacht hebben waar we gaan vissen en met welk aas dient een volgend probleem zich aan, hoe gaan we voeren? Hoe veel en hoe vaak en wat… Voeren we alleen met boilies of maken we ook een stek met particles? Als we dit eenmaal in het snotje hebben moeten we een datum plannen wanneer we op deze stek willen vissen en worden alle weersvoorspellingen vanaf dat moment nauwlettend in de gaten gehouden. Eenmaal aan de waterkant moet er nog worden bepaald met welke montage we gaan vissen en welke onderlijn en haakgrootte. Voeren we nu nog een keer of gaan de hengels er eerst gewoon in om te kijken of er überhaupt vis op de stek zit? Tevens moeten we nog vaststellen hoe lang we blijven zitten, er zit thuis immers een vrouw die dat absoluut wil weten!

Dit allemaal gedaan hebbende, bewust of onbewust en misschien nog wel veel meer zit je daar dan aan de waterkant op je nieuwe stekkie. En dan krijg je geen beet! Eerst verstrijkt er een uur dan nog wat uren en tenslotte een hele nacht en je vraagt je ondertussen alleen nog waar af wat je fout hebt gedaan en waarom je nog steeds geen vis hebt gevangen; je zit te mijmeren! Talloze scenario’s met mooie vangsten zijn inmiddels door je hoofd geschoten maar je zit nog steeds met lege handen… Wat zou je nu nog kunnen aanpassen of veranderen?

Toch maar een hengeltje op een andere plek neerleggen? Of een ander aasje eraan? Pop up misschien of snowman? Er moet hier toch karper rondscharrelen?

U begrijpt het inmiddels wel… Als karpervissers mijmeren we heel wat bewust of onbewust!

Toch heb ik laatst precies dit scenario meegemaakt..

Een nieuw water uitgekozen met rietkragen rondom maar ook een steile kale oever. Dieptes variërend van 1 tot 8 meter met een vast talud op 3.5 meter. Een kom die uitloopt in een kanaal en met drie personen zeven hengels tot onze beschikking. Ik heb een hoop gemijmerd om te bepalen waar alle hengels heen moesten maar heb er uiteindelijk voor gekozen om diverse dieptes uit te proberen met een paar hengels langs het riet en eentje tegen de overkant aan de beschoeiing van het kanaal.. Tijdens het uitvaren van de laatste hengel ontdekte ik het talud van 3.5 meter in het kanaal op mijn dieptemeter… U begrijpt natuurlijk dat de twijfeling hier meteen weer toesloeg! Dit talud leek naar mij te schreeuwen dat er een aasje op moest liggen! Dus toch maar een hengel weer ingedraaid en uitgevaren naar het talud.

Het aas was zo divers mogelijk en we visten instant, puur op de gok. Ik had zelfs geen idee of hier al karper aanwezig was en / of ze actief waren en waar dan..

Het mijmeren begon al na een uur… Zijn ze er wel? Is het aas wel goed? Liggen de stokken wel op de juiste plaats? Maar ja, ik had juist mijn winkansen gespreid door verschillende waterdieptes te kiezen en verschillende soorten aas… Het zou toch goed moeten komen?

Het bleef de hele nacht stil en ik droomde van dikke karpers……….

Al balend wakker geworden dat we geen piepje hadden gehad ging ik maar koffie zetten..

(Verse koffie is voor mij een eerste levensbehoefde aan de waterkant, sorry!)

Ik had eigenlijk ook geen zin meer om de hengels op nieuw uit te varen, ze lagen allemaal op verschillende plekken en op verschillende dieptes…. De vis zou er wel gewoon niet zijn. Of het water is gewoon nog te koud met die diepte van 8 meter. ( alweer gemijmer…)

Om kwart over 7 begon er een pieper te gillen! Juist die ene hengel die ik opnieuw had uitgevaren naar het talud! Een mooie kanaalschub (voor onze polderbegrippen) maakte een eind aan mijn gemijmer en het veranderde in euforie! Yes! Het is weer gelukt! Wat blijft onze hobby toch mooi! Ik hoop dat jullie er allemaal net zo van genieten als ik!

Blijf vooral mijmeren; dromen; bespiegelen; peinzen……. Dat maakt een vangst des te mooier!